MONONU
CLEOSIS-LIKE
ILLNESS
(acute hiv-infectie)
- Klachten bij een mononucleosis-like illness zijn koorts, keelontsteking en opgezette klieren
- De ziekte van Pfeiffer wordt veroorzaakt door Epstein-Barr virus en is géén hiv indicator aandoening
- Een mononucleosis-like illness kan een acute hiv infectie zijn. Dit is vaak de eerste uiting van een recent opgelopen hiv-infectie en kan lijken op de ziekte van Pfeiffer
- Hoe eerder een hiv-infectie opgespoord wordt, hoe beter het te behandelen is
Een mononucleosis-like illness is een ziekte die erg lijkt op de ziekte van Pfeiffer, maar waarbij het Epstein-Barr virus (EBV) niet de oorzaak is.
Symptomen
De drie meest voorkomende klacht bij een mononucleosis-like illness zijn koorts, opgezette klieren en keelpijn of pijn bij het slikken.
Ook kunnen mensen een grieperig gevoel hebben, vermoeid zijn en huiduitslag of zweertjes in de mond of op de geslachtsdelen krijgen. 50 tot 90 procent van de mensen met een hiv-infectie krijgt aan het begin van de infectie deze klachten. De klachten kunnen aspecifiek zijn, waardoor ze vaak niet worden herkend als een acute hiv-infectie.
Overdracht
Mononucleosis infectiosa wordt veroorzaakt door het Epstein-Barr virus. Als dit niet het geval is, wordt er gesproken over een mononucleosis-like illness. Verschillende virussen kunnen hiervan de oorzaak zijn, zoals het humaan herpesvirus (HHV-6), cytomegalovirus (CMV), herpes simplex virus (HSV) en hiv.
Risicogroep
Risicogroepen voor het krijgen van een hiv-infectie zijn mensen met meerdere wisselende seksuele contacten, mannen die seks hebben met mannen, sekswerkers, mensen geboren in hiv-endemische landen en mensen die intraveneus drugs gebruiken (drugs inspuiten). Ook mensen met een seksuele contacten met mensen uit risicogroepen hebben een verhoogd risico op een hiv-infectie.
Hiv en mononucleosis-like illness
Er wordt alleen van een mononucleosis-like illness gesproken als de bovengenoemde klachten niet worden veroorzaakt door de ziekte van Pfeiffer. Mononucleosis-like illness kan een acute hiv-infectie zijn. Dit is vaak het eerste moment dat er klachten door een hiv-infectie zijn. Dit is meestal in de eerste zes maanden na het oplopen van de hiv-infectie. Het is belangrijk je op hiv te laten testen als je deze klachten hebt. Hoe eerder de behandeling tegen hiv wordt gestart, hoe beter de uitkomst voor de patiënt. Als je de hiv-infectie niet behandelt, kan dit uiteindelijk leiden tot aids.
Hiv-indicator aandoeningen zijn aandoeningen of symptomen die vaker voorkomen bij mensen met een onderliggende hiv-infectie dan bij mensen zonder hiv-infectie. Mononucleosis-like illness is één van deze hiv-indicator aandoeningen. Heb jij mononucleosis-like illness (gehad) en is er niet op hiv getest, dan is het advies om bij je (huis)arts een hiv-test te vragen. Vind je dit lastig? Dan kun je hier een gesprekskaartje downloaden dat je helpt bij het vragen om een hiv-test.